Przejdź do treści

Jubileusz 25. lecia konsekracji s. Magdaleny

W pierwszy dzień maja o godz. 18.00 przeżywaliśmy we wspólnocie parafialnej uroczyste dziękczynienie za dar konsekracji s. Magdaleny Drąg ov. Mszy Świętej przewodniczył J.E. Biskup Jan Wątroba, ordynariusz diecezji rzeszowskiej, a współkoncelebrowało 11 kapłanów. Homilę wygłosił ks. Prof. Waldemar Pałęcki MSF. Po niej Jubilatka odnowiła postanowienie życia w doskonałej czystości i naśladowania Chrystusa.

Pamiątką tej dziękczynnej uroczystości pozostaną obrazki jubileuszowe.

Magdalena została włączona do stanu dziewic konsekrowanych diecezji rzeszowskiej 2 maja 1998 roku decyzją ówczesnego biskupa rzeszowskiego Kazimierza Górnego. Konsekracji przewodniczył delegowany do tego obrzędu proboszcz parafii Świętej Rodziny, ks. Ryszard Boćkowski MSF. Była to pierwsza konsekracja dziewicy w młodej wtedy diecezji rzeszowskiej, a piąta w Polsce. Dzisiaj jest ich ponad 400.

Siostra Magdalena, bo tak zwracamy się do niej we wspólnocie parafialnej, od samego początku istnienie parafii, czyli od 1985 roku prowadzi kancelarię parafialną.

Dziewice świeckie, które otrzymały konsekrację według Ordo concecrationis virginum należą do stanu dziewic i tworzą w Kościele odrębna formę życia konsekrowanego, uznawaną również przez prawo kanoniczne.

Stan dziewic jest wiec zarazem formą starą i nową w Kościele. Stan ten odróżnia się istotowo od wszystkich trzech pozostałych forma życia konsekrowanego. Stąd dziewic konsekrowanych nie należy utożsamiać z zakonnicami, ani z członkiniami jakiegokolwiek instytutu czy stowarzyszenia, choć z obydwoma mają wiele cech wspólnych. Kościół nie przewidział dla nich żadnej instytucji. Stąd podobnie jak w pierwszych wiekach, mają one do wyboru różne formy życia: mogą żyć osobno, w rodzinie, mogą się zrzeszać (co przewiduje prawo kanoniczne) lub żyć w duchowej symbiozie z jakąś rodziną zakonną, aby w ten sposób zapewnić sobie większą pomoc duchową. Dziewice konsekrowane żyjąc w świecie i prowadząc tryb życia indywidualny, poza wspólnotą, nie podlegają żadnym strukturom życia wspólnotowego. Nie posiadają więc ani reguły, według której mają żyć, ani przełożonych, którym by podlegały. Ale chociaż prowadzą świecki styl życia, to nie jest on w żadnym wypadku stylem laickim. Chociaż dziewice nie prowadzą życia wspólnotowego, to nie oznacza jednak, że żyją bez wspólnoty. Wspólnota ta jest dla dziewic Kościół w swej konstytutywnej strukturze, jaką jest diecezja. Związek dziewicy ze swoim Kościołem lokalnym dokonuje się poprzez ścisły związek z jego Biskupem Ordynariuszem.

Kościół , po Soborze Watykańskim II, powracając do tego starożytnego obrzędu odpowiada pod natchnieniem Ducha Świętego na znaki czasu. Jest to docenienie dziewictwa przeżywanego w warunkach typowo świeckich, poza strukturami życia zakonnego. W świadomości wielu wiernych funkcjonuje przeświadczenie, że dziewictwo konsekrowane może być przezywane wyłącznie w życiu zakonnym. Każda dziewica jest związana ze swoją diecezją, a Biskup Ordynariusz jest ojcem i duchowym opiekunem dziewicy. To on rozeznaje autentyczność powołania, dopuszcza do konsekracji, konsekruje, uzgadnia i werfikuje z nią sposób stylu życia i ewentualną służbę na poziomie diecezji.

(fot. Dariusz S.)